WΤα λόγια της κότας ελέγχονται τόσο στενά που είναι έγκλημα να αποκαλούμε έναν πόλεμο πόλεμο, τι ωθεί κάποιον να μιλήσει;
Οι Ρώσοι διαδηλωτές που εμφανίζονται εδώ αναφέρουν διάφορα πράγματα. Το ένα είναι το αίσθημα της ηθικής ευθύνης: η καταπολέμηση της τυραννίας και ο τερματισμός μιας σύγκρουσης που στοιχίζει τις ζωές Ουκρανών αμάχων. Για ορισμένους, είναι οργή—οργή που τέτοια εγκλήματα διαπράττονται στο όνομα του ρωσικού λαού και ότι οι αρχές έχουν συλλάβει χιλιάδες Ρώσους επειδή τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν.
Όλα αυτά τα συναισθήματα, ωστόσο, είναι μια διαρκής ελπίδα: ένα όνειρο για μια καλύτερη, πιο ελεύθερη Ρωσία και ένα τέλος στη βία στην Ουκρανία.
«Η ελπίδα σου δίνει τη δύναμη να δράσεις», λέει η Mary Gelman, η Ρωσίδα φωτορεπόρτερ που έκανε αυτά τα πορτρέτα. «Αν νομίζεις ότι όλα είναι καταδικασμένα και δεν είσαι τίποτα, γίνεσαι ένα πολύ άνετο όργανο για το καθεστώς».
Διαβάστε περισσότερα: «Υπάρχει μια ατμόσφαιρα φόβου». Με απαγορευμένες πτήσεις, οι Ρώσοι φεύγουν με τρένο για την Ευρώπη
Η Κάτια, η οποία έχασε τη δουλειά της στους κινηματογράφους της Μόσχας αφού υπέγραψε μια επιστολή διαμαρτυρίας για την εισβολή, απορρίπτει άλλους αντιφρονούντες. «Βλέπω πολλούς ομοϊδεάτες που με εμπνέουν και δεν τους φοβάμαι τόσο εδώ», λέει. «Μας έχουμε, και δεν έχουμε σπάσει. Υπάρχουν περισσότεροι από εμάς που είμαστε ενάντια σε αυτό, αλλά η εξουσία θέλει να μας πείσει ότι συμβαίνει το αντίθετο».
Η Hope είναι επίσης ένα σημαντικό κίνητρο για την ίδια την Gelman, η οποία επέλεξε να συνεχίσει να εργάζεται ως φωτορεπόρτερ παρά τους σημαντικούς κινδύνους. Ακόμη και πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, οι δημοσιογράφοι που αντέκρουαν το αφήγημα που υποστηρίχθηκε από την κυβέρνηση στη Ρωσία αντιμετώπισαν παρενόχληση, φυλάκιση, ακόμη και θάνατο. Η Gelman θεωρεί ότι είναι καθήκον της να δείχνει διαφορετικές απόψεις – κάτι που είναι ακόμη πιο ουσιαστικό σε μια εποχή λογοκρισίας και προπαγάνδας, λέει.
«Το να αγαπάς την πατρίδα σου δεν σημαίνει να υποστηρίζεις τη δύναμη και να συμφωνείς πάντα μαζί της», εξηγεί ο Gelman. «Είναι να θέλεις μια καλύτερη ζωή για τους ανθρώπους σου, να λες στις αρχές «όχι» ή «κάνεις λάθος» και να προσπαθείς να αλλάξεις κάτι αν χρειαστεί. Είναι δύσκολο να το κάνεις σε αυτό το αυταρχικό καθεστώς, αλλά απαραίτητο».
Palad’d’a, καλλιτέχνης της Αγίας Πετρούπολης, φεμινίστρια και μέλος του λαού των Ουδμούρτ, μίλησε κατά του πολέμου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έμεινε στη φυλακή για δύο μέρες. «Δεν νομίζω ότι τα τέρατα θα εξαφανιστούν αν κλείσεις τα μάτια σου… Το κυριότερο είναι να μην σιωπήσεις».
Μαίρη Γκέλμαν
Έλενα Οσίποβα, μια 77χρονη καλλιτέχνης γνωστή ως «η συνείδηση της Αγίας Πετρούπολης», έκανε την πρώτη της διαμαρτυρία το 2002. Την ημέρα της εισβολής στην Ουκρανία, ένας δημοσιογράφος της Μόσχας της τηλεφώνησε για να σχολιάσει. «Είπα, «Ο Ρώσος Φύρερ έρχεται στο Anschluss».
Μαίρη Γκέλμαν
Έλενα καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ημερών επειδή φορούσε στα μαλλιά της μια πράσινη κορδέλα, σύμβολο της ειρήνης. «Μπορώ να μιλήσω μόνο για αυτόν τον πόλεμο. Άλλα θέματα δεν έχουν νόημα για μένα. Το να είσαι απολιτικός τώρα είναι έγκλημα».
Μαίρη Γκέλμαν
Μίσα παρευρέθηκε σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις στην Αγία Πετρούπολη, και βρέθηκε από την αστυνομία και φυλακίστηκε για πέντε ημέρες. «Πιστεύω ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε μια χώρα ελεύθερη, περήφανη και ανοιχτή στον κόσμο. Αλλά πρώτα πρέπει να τελειώσει ο πόλεμος!».
Μαίρη Γκέλμαν
Ζλάτα, που έχει HIV και καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, συνελήφθη σε μια διαδήλωση και φυλακίστηκε για 15 ημέρες. «Η αστυνομία πήρε τα τηλέφωνά μας, με έβριζε και με αποκάλεσε «πόρνη» και «μεταδοτική»… Με έσυραν στο πάτωμα, με χτύπησαν τα χέρια και με έφτυσαν».
Μαίρη Γκέλμαν
Νίκα, φοιτητής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης, αντιμετωπίζει αποβολή για αντιπολεμικές δραστηριότητες. Έχει τεθεί υπό κράτηση πέντε φορές για τη δουλειά της ως φωτορεπόρτερ στον ανεξάρτητο οργανισμό ΜΜΕ SOTA. «Κάνουμε τα πάντα για να σταματήσει αυτή η τρέλα».
Μαίρη Γκέλμαν
Περισσότερες ιστορίες που πρέπει να διαβάσετε από το TIME
