ΕΝΑεκδότης της εφημερίδας του γυμνασίου της στη Batavia, Ill.—μια μικρή πόλη περίπου μια ώρα δυτικά του Σικάγο—Samira Ahmed συνήθισε να κάνει σκληρές ερωτήσεις. Η εφημερίδα ήταν εκεί που σκέφτηκε για πρώτη φορά βαθιά τις λανθασμένες έννοιες της αντικειμενικότητας. Και είναι μέρος αυτού που επηρέασε τη σκληρή φύση της πρωταγωνίστριας του νέου της μυθιστορήματος για νέους, Κοίλες Φωτιές, αναμένεται να δημοσιευτεί στις 10 Μαΐου.
Κοίλες Φωτιές ακολουθεί τη 17χρονη Ινδοαμερικανίδα Safiya Mirza, μια φοιτήτρια δημοσιογράφο στο Σικάγο, καθώς ξεκινά μια αποστολή για να ανακαλύψει ποιος σκότωσε τον 14χρονο Jawad Ali, ένα ντόπιο αγόρι που πήγε σε δημόσιο σχολείο της πόλης.
Ο Τζαουάντ, γιος Ιρακινών προσφύγων, είχε πάθος για την επιστήμη. Λιγότερο από τρεις μήνες πριν από το θάνατό του, έφερε ένα αυτοσχέδιο τζετ πακέτο στην τάξη – μόνο για να καταγγελθεί στην αστυνομία από έναν δάσκαλο επειδή φορούσε «κάτι σαν γιλέκο βομβιστή αυτοκτονίας». Η σύλληψη ήταν τραυματική και μετά το θάνατό του, λερώνει την κληρονομιά του, δίνοντάς του το παρατσούκλι «bomb boy».
Στο μυθιστόρημα του Ahmed, ο Jawad παραμένει ένας ενεργός χαρακτήρας, ένα φάντασμα που αγωνίζεται να επικοινωνήσει με τη Safiya καθώς αυτή ερευνά τον θάνατό του. «Το μόνο που είμαι είναι ένας ψίθυρος στο σκοτάδι σε ένα κορίτσι που δεν θέλει να πιστεύει σε φαντάσματα», λέει. «Πώς μπορώ να κάνω τη Σαφίγια να πιστέψει σε μένα;» Καθώς προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια για το τι συνέβη στον Τζαουάντ, η Σαφίγια πρέπει να περιηγηθεί στην υπεροχή των λευκών, σε μια συντριβή που καταστρέφει τα νεύρα και σε μερικές κρυπτικές και τρομακτικές ενδείξεις.
Ο Αχμέντ, 51 ετών, είναι επίσης ο συγγραφέας του Κράτησηκαι το πρώτη γυναίκα από τη Νότια Ασία για να γράψω τη σειρά κόμικ Κυρία Μάρβελ. Μίλησε στο TIME για τα γεγονότα που διαμόρφωσαν Κοίλες Φωτιέςπώς επηρεάζουν τα μέσα ενημέρωσης και η προκατάληψη της αστυνομίας την απάντηση στα εγκλήματα και τις σκέψεις της για την επερχόμενη τηλεοπτική σειρά Disney+ Κυρία Μάρβελ.
Θα μπορούσατε να μου πείτε για τη διαδικασία της συγγραφής Κοίλες Φωτιές? Τι ήταν το πιο δύσκολο;
Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα ήταν να δέσουμε όλα τα στοιχεία του μυθιστορήματος μαζί. Κοίλες Φωτιές είναι μια ιστορία για έναν φόνο που λέγεται από την οπτική γωνία της Safiya. Αλλά είναι και η ιστορία του Τζαουάντ. Και υπάρχει ένα στοιχείο που βρέθηκε-έγγραφο—αποσπάσματα από μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναφορές ειδήσεων και αναρτήσεις ιστολογίου. Ήθελα να κάνω ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης μιλούν για εγκλήματα φόνων και μίσους, ιδιαίτερα σε σχέση με τη φυλή, την εθνικότητα και τη θρησκεία. Συχνά, τα μέσα ενημέρωσης είναι απρόθυμα να αυτοεξεταστούν.
Σε ένα σημείο του μυθιστορήματος, η Safiya μοιράζεται πώς μισούσε το πώς όλοι ξέχασαν το όνομα του Jawad και αντ’ αυτού τον αναφερόταν γενικά ως έφηβος Αραβοαμερικανός ή γιος Ιρακινών προσφύγων. Τι ήθελες να πεις εδώ για την ταυτότητα;
Ήθελα να εξετάσω πώς εμπλέκεται η φυλή στον τρόπο με τον οποίο ο Τύπος, η αστυνομία και οι άνθρωποι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αντιμετωπίζουν τα θύματα και τους δράστες του εγκλήματος. Κοίλες Φωτιές βρίσκεται στο Σικάγο—μια πόλη με μεγάλη ποικιλία μεταναστών. Αν κοιτάξετε το ποσοστό εκκαθάρισης για την εξιχνίαση δολοφονιών στην πόλη από την αστυνομία, WBEZ διαπίστωσε ότι είναι πολύ υψηλότερο αν είσαι λευκός. Το 2019, το ποσοστό εκκαθάρισης για φόνους στο Σικάγο αν το θύμα ήταν λευκό ήταν 47%. αν το θύμα ήταν Ισπανόφωνος ήταν 33%, και αν το θύμα ήταν μαύρος, ήταν μόνο περίπου 20%. Με έκανε να σκεφτώ ποια θύματα υποστηρίζονται, και στην έρευνά μου βρήκα τόσα πολλά σβησμένα άτομα έγχρωμων, μαύρων τρανς γυναικών και ιδιαίτερα των ιθαγενών γυναικών. Όλα αυτά στριφογύριζαν στο μυαλό μου.
Ποια πραγματικά γεγονότα ειδήσεων διαμόρφωσαν την αφήγηση; Η ιστορία του Ο 14χρονος Αχμέντ Μοχάμεντ στο Τέξας μου έρχεται στο μυαλό. Η αστυνομία τον συνέλαβε επειδή κατείχε ένα αυτοσχέδιο ρολόι που το σχολείο του είπε ότι φαινόταν ύποπτο. Υπήρχε σκόπιμη σύνδεση εκεί;
Η ιστορία του είναι σίγουρα αυτή που με έχει κολλήσει, αν και δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες για το νεαρό μαύρο αγόρι ή το καστανό κορίτσι ή το παιδί μουσουλμάνο που θεωρείται ύποπτο.
Με τον Ahmed, έχετε αυτό το νεαρό αγόρι που φέρνει αυτό το ρολόι που έχει αποσυναρμολογήσει και επανασυναρμολογήσει με αυτόν τον υπέροχο τρόπο. Είναι τόσο ενθουσιασμένος που έχει αναστρέψει κάτι και θέλει απλώς να δείξει στους δασκάλους του. Ως πρώην δάσκαλος, μπορώ απλώς να φανταστώ αυτό το περίεργο, εφευρετικό παιδί να έρχεται στο σχολείο και στη συνέχεια να έχει έναν δάσκαλο να είναι αμέσως ύποπτος και να καλεί την αστυνομία να τον αντιμετωπίσει. Ήταν ένα συγκλονιστικό περιστατικό. Τα δεξιά ΜΜΕ μπήκαν μέσα με θεωρίες συνωμοσίας που λένε ότι μπορεί να έχει όντως τρομοκρατικούς δεσμούς. Η οικογένεια δέχτηκε απειλές. Αυτοί εγκατέλειψε τη χώρα.
Πολλά από τη μυθοπλασία μου για νέους-ενήλικες μιλάνε για θέματα όπως αυτό: στιγμές στη ζωή, όπου η παιδική ηλικία καταρρέει. Πολύ συχνά, οι ενήλικες βάζουν τους νέους σε τρομερές θέσεις—επιλογές που κάνουν οι ενήλικες να προσβάλλουν τη ζωή των νέων με τρόπους για τους οποίους δεν είναι προετοιμασμένοι και που είναι τόσο βαθιά άδικοι.
Ποιες προσωπικές εμπειρίες σας ενημέρωσαν πώς είπατε την ιστορία;
Ο κόσμος πιστεύει ότι η ισλαμοφοβία στην Αμερική ξεκίνησε με την 11η Σεπτεμβρίου. Αλλά στην πραγματικότητα έχει πολύ βαθύτερες ρίζες. Ήμουν 7 ή 8 χρονών και ζούσα στο Σικάγο κατά τη διάρκεια της κρίσης των ομήρων στο Ιράν το 1979. Δύο λευκοί άντρες με έδειξαν και μου είπαν: «Πήγαινε σπίτι σου, ρε Ιρανή». Ήταν πολύ βίαιη γλώσσα, ειδικά για τους ενήλικες να χρησιμοποιούν εναντίον ενός παιδιού. Μπερδεύτηκα για ένα δευτερόλεπτο, όπως, Τι εννοείς, πήγαινε σπίτι; Ξέρουν ότι δεν μένω στο Σικάγο και ότι ζω στα προάστια; Θυμάμαι που σκέφτηκα: Γιατί νομίζουν ότι είμαι Ιρανός; Φαίνομαι τόσο Ινδιάνος. Αργότερα, κατάλαβα: είναι ρατσιστές και οι ρατσιστές είναι κακοί στη γεωγραφία. Νομίζουν ότι είμαστε όλοι από το ίδιο μέρος.
Έχω πολλές άλλες εμπειρίες από τότε. Το επίθετό μου είναι Ahmed. Και τα παλιά χρόνια, όταν είχαμε τηλεφωνικούς καταλόγους, όποτε συνέβαινε οποιοδήποτε περιστατικό στο οποίο υποπτευόταν κάποιος μουσουλμάνος, έπαιρνα τηλεφωνήματα όλη τη νύχτα λέγοντας: «Πήγαινε σπίτι σου, τρομοκράτης» και «Γύρνα πίσω στο δικό σου». Χώρα.”
Η εμπειρία μου με την ισλαμοφοβία και τον ρατσισμό είχε πάντα αυτό το θέμα «πήγαινε σπίτι». Και κομμάτια από αυτό εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα μυθιστορήματά μου. Σχεδόν κάθε άτομο που είναι μετανάστης ή παιδί μεταναστών μπορεί να κατανοήσει αυτήν την εμπειρία. Και το βλέπουμε πολύ με αυτή την αύξηση του αντιασιατικού μίσους κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Θέλω απλώς να είμαι ξεκάθαρος με τους νέους ότι κανείς δεν επιτρέπεται να σου πει να πας σπίτι όταν είσαι σπίτι.
Πώς χειριστήκατε την εξισορρόπηση των βαρύτερων πτυχών του μυθιστορήματος – τη δολοφονία ενός νεαρού αγοριού – με τη λιτότητα και την ελαφρότητα των εφήβων σε μια αποστολή;
Θέλω να τιμήσω τις ιστορίες των νέων και να τις γράψω όπως είναι. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να βρίσκεσαι μέσα σε κάτι τρομακτικό και καταστροφικό, αλλά είσαι επίσης έφηβος και ίσως να σε συναρπάζει κάποιος ή να αντιμετωπίζεις το γεγονός ότι πραγματικά δεν θέλεις να γράψεις αυτό το άρθρο , ή οι γονείς σας έχουν επιβάλει αυτήν την απαγόρευση κυκλοφορίας σε εσάς. Δεν νομίζω ότι μπορώ να γράψω ένα βιβλίο που να αφορά τη βαθιά θλίψη και τίποτα άλλο. Προσπαθώ να βάζω ελπίδα σε κάθε σελίδα, ακόμα και όταν έχει να κάνει με σκοτεινά θέματα.
Έχετε ασχοληθεί με τη συγγραφή κόμικς για το Κυρία Μάρβελ σειρά. Συμμετέχετε και στην επερχόμενη τηλεοπτική εκπομπή;
Όχι, η τηλεοπτική εκπομπή είναι ξεχωριστή. Είναι πολύ χαριτωμένο γιατί τα παιδιά της γειτονιάς μου ξέρουν ότι γράφω Κυρία Μάρβελ κόμικς, και με ρωτούσαν αν μπορούν να πάρουν μέρη στην εκπομπή. Τους λέω ότι μακάρι να μπορούσα. Μια φορά, ένα παιδί ήρθε κοντά μου και μου είπε: «Γράφεις Κυρία Μάρβελ, σωστά? Καλύτερα να μην το μπερδεύεις».
Με τη μεγάλη δύναμη έρχεται μεγάλη ευθύνη, σωστά;
Ναι ακριβώς. Είπα ότι θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, αλλά μου αρέσει το πάθος τους για αυτόν τον χαρακτήρα. Και την αγαπώ, οπότε θα προσπαθήσω να κάνω σωστά δίπλα της.
Πώς νιώθετε για την επερχόμενη σειρά Disney+;
Είμαι ενθουσιασμένος με αυτό. Κάθε παιδί πρέπει να μπορεί να βλέπει τον εαυτό του ως ήρωα στη σελίδα και στην οθόνη. Και Κυρία Μάρβελ δίνει αυτή την ευκαιρία σε τόσους πολλούς νέους ανθρώπους να δουν τον εαυτό τους με έναν τρόπο που δεν είχαν φτάσει ποτέ πριν. Ειδικά για νεαρά μουσουλμάνα παιδιά και νεαρά καστανά παιδιά σε αυτή τη χώρα: τόσο συχνά μας παρουσιάζουν ως τρομοκράτες. Όταν είσαι πάντα ο κακός, είναι πολύ τραυματικό για τα παιδιά.
Κάποιες άλλες σκέψεις αποχωρισμού που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Όλη την ώρα που έγραφα Κοίλες Φωτιές, ένιωσα ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε αυτήν την κλίση. Αντιμετωπίζουμε αυτήν την κρίση της φιλοσοφίας όσον αφορά το ποιοι είμαστε ως λαός. Ένα από τα μυθιστορήματά μου, Love Hate & Άλλα φίλτρα, έχει περιοριστεί από σχολεία Madison County, Mo. η ψηφοφορία του σχολικού συμβουλίου για να αποφασίσει εάν θα απαγορευτεί είναι στις 9 Μαΐου. Όλο αυτό το αντικριτικό κίνημα της φυλετικής θεωρίας έχει να κάνει με την άρνηση της ιστορίας μας και τη διαγραφή ολόκληρων ταυτοτήτων. Είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε εναντίον αυτού. Η Αμερική θέλει να θάβει την αλήθεια για τον εαυτό της. Μέρος αυτού που κάνουν οι χαρακτήρες μου σε αυτές τις καταστάσεις είναι να αποκαλύπτουν την αλήθεια, ακόμα και όταν είναι δύσκολο, και να την αντιμετωπίζουν.
Αυτή η συνέντευξη έχει συμπυκνωθεί και τροποποιηθεί για λόγους σαφήνειας
Περισσότερες ιστορίες που πρέπει να διαβάσετε από το TIME
