ΕΝΑ Ασθενής στο Ηνωμένο Βασίλειο με σοβαρά εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είχε COVID-19 για σχεδόν ενάμιση χρόνο, ανέφεραν επιστήμονες, υπογραμμίζοντας τη σημασία της προστασίας των ευάλωτων ατόμων από τον κορωνοϊό.
Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν ήταν η πιο μακροχρόνια λοίμωξη COVID-19, επειδή δεν υποβάλλονται όλοι σε εξετάσεις, ειδικά σε τακτική βάση όπως αυτή η περίπτωση.
Αλλά στις 505 ημέρες, «φαίνεται σίγουρα να είναι η πιο μακροχρόνια αναφερόμενη μόλυνση», είπε ο Δρ. Luke Blagdon Snell, ειδικός σε μολυσματικές ασθένειες στο Guy’s & St. Thomas’ NHS Foundation Trust.
Η ομάδα του Snell σχεδιάζει να παρουσιάσει αρκετές «επίμονες» περιπτώσεις COVID-19 σε ένα Συνάντηση μολυσματικών ασθενειών στην Πορτογαλία αυτό το Σαββατοκύριακο.
Η μελέτη τους διερεύνησε ποιες μεταλλάξεις προκύπτουν -και αν οι παραλλαγές εξελίσσονται- σε άτομα με πολύ μακροχρόνιες λοιμώξεις. Αφορούσε εννέα ασθενείς που βρέθηκαν θετικοί στον ιό για τουλάχιστον οκτώ εβδομάδες. Όλοι είχαν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα από μεταμοσχεύσεις οργάνων, HIV, καρκίνο ή θεραπεία για άλλες ασθένειες. Κανένας δεν αναγνωρίστηκε για λόγους απορρήτου.
Οι επαναλαμβανόμενες δοκιμές έδειξαν ότι οι λοιμώξεις τους παρέμειναν για 73 ημέρες κατά μέσο όρο. Δύο είχαν τον ιό για περισσότερο από ένα χρόνο. Προηγουμένως, είπαν οι ερευνητές, το πιο μακροχρόνιο κρούσμα που επιβεβαιώθηκε με τεστ PCR διήρκεσε 335 ημέρες.
Ο επίμονος COVID-19 είναι σπάνιος και διαφορετικός από τον μακροχρόνιο COVID-19.
«Στο Long COVID, γενικά θεωρείται ότι ο ιός έχει απομακρυνθεί από το σώμα σας, αλλά τα συμπτώματα επιμένουν», είπε ο Snell. «Με την επίμονη μόλυνση, αντιπροσωπεύει τη συνεχή, ενεργό αναπαραγωγή του ιού».
Κάθε φορά που οι ερευνητές δοκίμαζαν ασθενείς, ανέλυαν τον γενετικό κώδικα του ιού για να βεβαιωθούν ότι ήταν το ίδιο στέλεχος και ότι οι άνθρωποι δεν είχαν COVID-19 περισσότερες από μία φορές. Ωστόσο, η γενετική αλληλουχία έδειξε ότι ο ιός άλλαξε με την πάροδο του χρόνου, μεταλλάσσοντας καθώς προσαρμόστηκε.
Οι μεταλλάξεις ήταν παρόμοιες με αυτές που εμφανίστηκαν αργότερα σε ευρέως διαδεδομένες παραλλαγές, είπε ο Snell, αν και κανένας από τους ασθενείς δεν γέννησε νέους μεταλλάκτες που έγιναν παραλλαγές ανησυχίας. Δεν υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι μεταδίδουν τον ιό σε άλλους.
Το άτομο με τη μεγαλύτερη γνωστή λοίμωξη βγήκε θετικό στις αρχές του 2020, υποβλήθηκε σε θεραπεία με το αντιικό φάρμακο ρεμντεσιβίρη και πέθανε κάποια στιγμή το 2021. Οι ερευνητές αρνήθηκαν να κατονομάσουν την αιτία θανάτου και είπαν ότι το άτομο είχε πολλές άλλες ασθένειες.
Πέντε ασθενείς επέζησαν. Δύο καθάρισαν τη λοίμωξη χωρίς θεραπεία, δύο την καθάρισαν μετά τη θεραπεία και ένας εξακολουθεί να έχει COVID-19. Στην τελευταία παρακολούθηση νωρίτερα φέτος, η λοίμωξη αυτού του ασθενούς διήρκεσε 412 ημέρες.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα αναπτυχθούν περισσότερες θεραπείες για να βοηθήσουν τα άτομα με επίμονες λοιμώξεις να νικήσουν τον ιό.
«Πρέπει να προσέχουμε ότι υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που είναι πιο επιρρεπείς σε αυτά τα προβλήματα όπως η επίμονη μόλυνση και η σοβαρή ασθένεια», είπε ο Σνελ.
Αν και οι επίμονες λοιμώξεις είναι σπάνιες, οι ειδικοί είπαν ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα που εξακολουθούν να κινδυνεύουν από σοβαρό COVID-19 και που προσπαθούν να παραμείνουν ασφαλείς αφού οι κυβερνήσεις άρουν τους περιορισμούς και άρχισαν να βγαίνουν μάσκες. Και δεν είναι πάντα εύκολο να γνωρίζουμε ποιοι είναι, είπε ο Δρ Wesley Long, παθολόγος στο Houston Methodist στο Τέξας, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.
«Η μάσκα σε πλήθη είναι μια προσεκτική πράξη και ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να προστατεύσουμε τους άλλους», είπε.
Περισσότερες ιστορίες που πρέπει να διαβάσετε από το TIME
